Annie Ernaux, Ciała, tłum. Agata Kozak, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2024
Akademia Szwedzka, przyznając w 2022 roku Nagrodę Nobla francuskiej pisarce Annie Ernaux, podkreślała, że wyróżnia „odwagę i kliniczną ostrość, z jaką [Ernaux] odkrywa korzenie, wyobcowanie i zbiorowe ograniczenia pamięci osobistej”. I taki jest też najnowszy tom noblistki, Ciała, na który składają się trzy opowieści: Zdarzenie, Pamięć dziewczyn oraz Młody mężczyzna.
Ernaux w swoim oszczędnym stylu, a jednak z ogromną odwagą, opisuje sprawy związane z erotyką, niechcianą ciążą i kobiecością. Dokonując wiwisekcji kobiecych pragnień, konfrontuje je ze społecznymi normami, które nijak mają się do ludzkiego pożądania. Zawsze staje po stronie kobiety, mimo że niechciana ciąża nie powinna przydarzyć się wykształconej dziewczynie, o potrzebach ciała się nie mówi, a aborcja jest grzechem. Mierząc się z własnymi traumatycznymi doświadczeniami, doświadczając świata przez cielesność, Ernaux kolejny raz przekuwa swoje wspomnienia w wybitną literaturę. Żyjąc w czasach obyczajowych przemian, autorka doświadczyła zarówno seksualnej wolności, jak i upokorzenia związanego z potajemną aborcją i społecznym napiętnowaniem.
„Odwaga i kliniczna ostrość” z jaką Ernaux konfrontuje się z tabu kobiecej seksualności, powoduje, że w tomie każda z nas odnajdzie cząstkę siebie. Szczególnie dziś, kiedy w Polsce wciąż trwa debata na temat aborcji. I kiedy to kobiety obwinia się o prowokowanie napastników seksualnych. Ernaux nie boi się skonfrontować z żadnymi aspektami człowieczeństwa.
